Al wandelend ervaart u in pakweg een uur de romantiek van Engelse tuinen met slingerlanen, waterpartijen en doorkijkjes op omliggende landerijen. Het geroffel op de achtergrond is van de grote bonte specht. Landgoed De Colckhof dateert al uit 1300. Het neoklassieke landhuis is gebouwd in 1840. De Colckhof vormt een landschappelijke eenheid met de nabijgelegen buitenplaatsen Den Alerdinck en De Gunne.
Op de De Colckhof broeden bijna 60 soorten vogels waaronder de ijsvogel, holenduif, boomklever en kauw. In de heggen en lanen broeden zangvogels zoals nachtegaal, wielewaal, fitis, geelgors en gekraagde roodstaart. In het voorjaar zorgen ze voor een prachtig buitenconcert. Ook bloeien dan lelietje-van-dalen, wilde hyacint, longkruid, maagdenpalm, narcis en, iets eerder, het sneeuwklokje. In het najaar heeft het bos prachtige herfstkleuren en groeien overal paddenstoelen. In elk seizoen is het hier inspirerend en ontspannen wandelen.
Om die natuur te versterken voert Natuurmonumenten onderhoud en herstelwerkzaamheden uit. De Colckhof heeft enkele jaren geleden een ingrijpende opknapbeurt gehad. Vijvers, grachten en sloten zijn schoongemaakt, het grondwaterpeil is verhoogd en de waterkwaliteit hersteld. Er leven nu weer volop kikkers en watersalamanders. Bruggen en banken zijn vernieuwd en een tuinmuur is hersteld. Meidoornhagen zijn opnieuw ingeplant. Ze zijn een prima schuil- en broedplaats voor het winterkoninkje.
Wandelroute Landgoed de Colckhof (zie voor deze en andere wandel- of fietsroutes www.natuurmonumenten.nl)
Route
rondwandeling, aangegeven met blauwe paaltjes, lengte 3 km, duur 1 uur; de aanlooproute vanaf de parkeerplaats aan de Hubertsallee is niet bewegwijzerd, maar staat wel op de kaart in deze folder aangegeven.
Startpunt
de aanlooproute begint bij de parkeerplaats aan de Hubertsallee; het is echter ook mogelijk om bij de parkeerplaats voor mensen met een handicap aan de Zuthemerweg de route te starten
Honden
toegestaan mits aangelijnd
Invaliden/kinderwagens
de route is goed toegankelijk voor rolstoelers met begeleider; de paden worden goed bijgehouden en vrijgehouden van takken en andere obstakels, maar zijn niet verhard; bij extreem nat weer kunnen de paden drassig en daardoor moeilijk toegankelijk zijn voor rolstoelgebruikers; langs de route staan veel bankjes
Horeca
op het landgoed is geen horeca-gelegenheid; in het nabijgelegen Heino wel
Regels
vrij toegankelijk tussen zons-opkomst en zonsondergang
Op weg
De wandeling begint bij de parkeerplaats aan de Hubertsallee. Daarvandaan de oprijlaan aflopen tot 150 meter voorbij een wit hek bij De Bagatelle. Daar beginnen de blauwe paaltjes. De route loopt tegen de klok in; bij het grote weiland houdt u rechts aan. Het is ook mogelijk vanaf de parkeerplaats voor mensen met een handicap aan de Zuthemerweg de route te starten; u begint dan in de tekst na nummer 6. De Colckhof is rijk aan planten en dieren. Dat is niet vreemd. De bodem in Salland is heel divers qua voedselrijkdom en vochtigheid. Salland heeft immers een roerige ontstaansgeschiedenis: gletsjers, poolwinden en rivieren zetten klei, leem, zand en stenen af
Kleinschalig
De boeren die zich hier 4000 jaar geleden vestigden, pasten hun land-gebruik aan de grond aan. En dus kwamen er kleine akkers, weiden, bossen en houtwallen. Niet alleen het kleinschalig gebruik maakt het gebied ‘natuurlijk’ rijk, ook de ouderdom speelt mee: de Colckhof werd in de eerste helft van de 19e eeuw aangelegd. Het buitenverblijf is door de eigenaren altijd met zorg beheerd en bewaard. Mede daardoor broeden hier maar liefst 57 soorten vogels.
Bagatelle
Direct al na de portierswoning passeert u een paar beuken die meer dan 200 jaar oud zijn (1). De naam van de uit 1850 daterende portierswoning doet overigens geen recht aan de schoonheid ervan: bagatelle betekent kleinigheid. Dit monument is in 1993 door Natuurmonumenten geheel gerestaureerd.
Koeland
Het grote weiland aan uw linkerhand (2) heeft wel een toepasselijke naam: Koeland. Vroeger gebruikten de boeren meidoornhagen om het vee binnen en de wilde dieren buiten te houden. Om dit mooie gebruik te behouden, heeft Natuurmonumenten de haag gedeeltelijk opnieuw ingeplant. De haag biedt bovendien schuil- en nestgelegenheid aan tal van zangvogeltjes zoals de winterkoning.
Moestuin
Rechts van u ziet een oude druivenkas (3). Vroeger waren hier ook een boomgaard en een moestuin. Even verderop staat een theekoepeltje (4). Het lijkt zuiltjes te hebben, maar die zijn ‘nep’: ze zijn erop geschilderd. U blijft de rand van het weiland volgen.
Lakenvelder
In het Koeland lopen zomers niet alleen koeien van het oude veeras Lakenvelder (het lijkt alsof er een laken over de rug van de koe ligt), maar er leven ook kikkers, kleine watersalamanders en kamsalamanders. Natuurmonumenten heeft onlangs voor hen een poel gegraven.
Natuurlijk
Het bos op de Colckhof wordt natuurlijk beheerd. Dode bomen blijven liggen: ze zijn belangrijk voor paddestoelen en insecten. Her en der staan nog naaldbomen. Die dateren uit de tijd dat het bos geld moest opbrengen. Die naaldbomen worden geleidelijk gekapt, zodat zaden van loof-bomen kunnen ontkiemen. In Salland horen van nature loofbomen thuis.
Kraamkamer
De oude, dikke loofbomen dienen voor veel vogels als kraamkamer; bijvoorbeeld voor kleine vogels als de boomklever, maar ook voor grotere, luidruchtige vogels zoals de groene specht. Deze ‘holenbroeders’ hebben een voorkeur voor dode bomen: het hout daarvan is zachter.
Hakhout
Op een paar plaatsen op het landgoed staan nog eikenhakhoutbosjes (5). De lage en sterk vertakte eiken worden elke vijftien jaar afgezaagd. Dat werd vroeger ook gedaan; het hout werd bijvoorbeeld gebruikt als rasterpaal of als brandhout. Natuurmonumenten houdt het gebruik in ere, ook al vanwege de planten en dieren die juist in zulke bosjes voorkomen. Rechts van het Koeland ziet u het toegangshek van Den Alerdinck (6). Ook daar kunt u wandelen. U passeert de parkeerplaats voor mensen met een handicap; hier kunt u de route ook starten. Het toegangshek van de Colckhof is getooid met 18e eeuwse zandstenen vazen met Lodewijk XV ornamenten. De oprijlaan met aan weerszijden eiken, oogt nog steeds voornaam.
Schraal
Het laaggelegen en dus natte weilandje aan uw rechterhand (7) wordt niet bemest en pas laat in het jaar (na de bloei) gemaaid. Dit ‘schrale’ beheer en de nattigheid zorgen ervoor dat hier dotterbloemen, echte koekoeksbloemen en pinksterbloemen groeien. In het overbemeste Nederland beginnen zulke planten zeldzaam te worden.
Boerderij
Even verderop staat de boerderij Oud-Evers (8). Op de akker wordt graan verbouwd. Het graan wordt niet geoogst. Reeën, hazen en vogels mogen het opeten.
Romantisch
Het landhuis (9) is in particulier bezit. De tuin is kort na de bouw aangelegd in de Engelse landschapsstijl. Deze ‘natuurlijke’ stijl is romantisch en kenmerkt zich door glooiende gazons, kronkelige paden, waterpartijen en heuvels. De Engelse stijl was een reactie op de barokperiode die daaraan voorafging. Niet alle strakke barokelementen zijn ‘weggepoetst’; her en der staan nog (restanten van) lange bomenlanen.
Via de oprijlaan komt u terug bij het beginpunt van de wandeling. Bent u gestart op de parkeerplaats voor mensen met een handicap dan kunt u ter hoogte van het landhuis (voorbij het weiland) de route vervolgen.
Gebiedsinformatie
De Colckhof is een klein landgoed (40 hectare), maar wél één met een grootse geschiedenis. Omstreek 1300 maakte ‘dat Goed ten Kolcke met sijn toebehoor, gelegen in den Karspel van Zwol’ deel uit van de bezittingen van de Heren van Almelo. De eeuwen daarna waren verschillende Zwolse patriciërsfamilies eigenaar. De welgestelde stedelingen lieten boerderijen bouwen en plukten daar de vruchten van. Midden negentiende eeuw verwierf de familie Van Sonsbeeck landgoed Colckhof. Zij had ook de nabijgelegen buitenplaatsen Den Alerdinck en De Gunne in bezit. Het drietal vormt landschappelijk nog steeds een eenheid. Het landhuis is in 1840 gebouwd tegen een oudere zogeheten ‘spieker’ aan. Die spieker, een voorraadschuur (spicarium, Lat.), werd in de achttiende eeuw gebouwd op nog veel oudere fundamenten. Later gebruikte de stadse eigenaar van de Colckhof de schuur als optrekje voor een verblijf op het land. Er zijn bijna geen voorbeelden meer van landhuizen waaraan nog een spieker vastzit.